Het verkeer haalt het slechtste in mij naar boven. Het is maar goed dat jullie niet kunnen horen wat ik jullie vanuit de auto toewens. Dat meen ik natuurlijk niet echt. Het is gewoon zo’n ding waar ik nog een beetje aan moet werken. Het is ook niet zo dat ik zelf een asociale chauffeur ben. Nee, dat zijn de anderen. Maar daar heb ik nu dus iets op gevonden.
Als er een bumperklever achter me opduikt, tik ik kort de rem aan zodat hij (het is altijd een man) zich lam schrikt. Als iemand me rechts in wil halen, zorg ik er met een uitgekiend tactisch vaartspel voor dat hij ingesloten raakt tussen de vrachtwagens.
En wat te denken van die jonge ventjes die nooit richting aangeven? Leren ze dat tegenwoordig niet meer bij de rijles? Voordat je kan toeteren zijn ze weg. Maar het ergste zijn de chauffeurs die zonder te kijken de weg oprijden om vervolgens met een tempo van twintig kilometer onder de toegestane snelheid voor je uit te tuffen.
Dat gebeurt altijd als je snel ergens moet zijn en het te druk is om in te halen. Bloedirritant, maar je moet het accepteren want zo’n sufferd weet niet dat hij een achteruitkijkspiegel heeft en gaat dus echt niet ontdekken dat er iemand is die last heeft van zijn rijstijl.
Al met al kan ik me best voorstellen dat een 21-jarige bestuurder uit Kerkdriel al toeterend, dreigend en tierend de trage automobilist die pal voor hem de weg opreed, tot stoppen dwong en met een krik op de achterklep mepte. Maar natuurlijk mag je dat soort dingen alleen in je dromen doen. De knul moest van de rechter dan ook terecht op anti-agressietraining.
Wat denken jullie, zal ik preventief ook zo’n anti-agressietraining gaan volgen? Of heeft mijn leeftijd al de scherpe randjes van mijn opvliegendheid gehaald?
Column Brabants Dagblad donderdag 15 september 2016